Tarih Kitapları
Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) Pdf indir
Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) pdf indir, PDF kitap indirme sitemizde 381 sayfadan oluşan Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) kitabı Karton Kapak olarak çıkarılmıştır. İlhami Yurdakul tarafından kaleme alınan Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) isimli kitap TÜRKÇE dilinde ve 13 x 19.5 cm ebatındadır. Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) kitabını 9789750505775 numarası ile sorgulayabilir ve satın alabilirsiniz. Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) pdf oku indir.
Osmanlı İlmiye Merkez Teşkilatı’nda Reform (1826-1876) pdf indir
“Osmanlı İmparatorluğu’nun III. Selim ile başlayıp II. Mahmud ile devam eden reform devrinde, şeyhülislâmın yetki ve sorumluluk alanı genişledi. İlmiye teşkilâtı, ilk kez tüm birimleriyle hiyerarşik olarak şeyhülislâmın başında bulunduğu bir teşkilât yapısına kavuştu. Böylelikle şeyhülislâm, tek başına bir nezaret olan vakıfların idaresi hariç, tüm şer’î işlerin ve kurumların nazırı oldu.
Esas itibariyle 19. yüzyılda şeyhülislâm, yalnızca ihtiyaç duyulan konularda gerekli fetvaları vermek zorunda olan bir onay mercii değil, fetva verme vazifesine ve yargıda temyiz yetkisine de nezaret eden geniş bir teşkilâtın nazırıydı. Bu nedenle şeyhülislâm, idarî ve siyasî kimliği olan ve Osmanlı merkez bürokrasisinin vazgeçilemez ve ihmal edilemez temel unsurlarından biriydi.
Bu çalışma, Yeniçeri Ocağı’nın ilgasından sonra ilmiye sınıfına da ders vermek maksadıyla vakıf gelirlerine el konulduğu ve ilmiye teşkilâtının kendi haline terk edildiği şeklindeki tarihî kabullerin aksine, Osmanlı reformunun bir bütün olarak ele alındığını ve ilmiye teşkilâtının da yenileştiğini göstermektedir.
Esas itibariyle 19. yüzyılda şeyhülislâm, yalnızca ihtiyaç duyulan konularda gerekli fetvaları vermek zorunda olan bir onay mercii değil, fetva verme vazifesine ve yargıda temyiz yetkisine de nezaret eden geniş bir teşkilâtın nazırıydı. Bu nedenle şeyhülislâm, idarî ve siyasî kimliği olan ve Osmanlı merkez bürokrasisinin vazgeçilemez ve ihmal edilemez temel unsurlarından biriydi.
Bu çalışma, Yeniçeri Ocağı’nın ilgasından sonra ilmiye sınıfına da ders vermek maksadıyla vakıf gelirlerine el konulduğu ve ilmiye teşkilâtının kendi haline terk edildiği şeklindeki tarihî kabullerin aksine, Osmanlı reformunun bir bütün olarak ele alındığını ve ilmiye teşkilâtının da yenileştiğini göstermektedir.