Bir İdam Mahkumunun Son Günü Cep Boy Aperatif Tadımlık Kitaplar Pdf indir

Az önce bir yargıç, bir adliye yüksek memuru veya onun gibi biri geldi. İki elimi bir araya getirip dizlerimin üzerinde sürünerek affedilmemi istedim. Tüm diyeceğin bu muydu? der gibi uğursuz bir ifadeyle bakıp bana gülümsedi.

Affedin beni! Affedin beni! diye yineledim. Ya da hiç değilse bir beş dakika daha verin.

Kim bilir? Belki verirler. Benim yaşımda bu biçimde ölmek çok korkunç. Son anda cezanın ertelenmesi hadiselerinın meydana geldiğinı herkes bilir. Ben affedilmeyeceğim de kim affedilecek?

Lanet olası cellât! Yargıca yaklaşıp idamın tespit edilen saatte yapılması gerektiğini ve zamanın geldiğini dile getirdi; sorumlu oydu, üstelik yağmur yağıyordu ve giyotinin paslanma riski vardı.

Ah, Allah aşkına, cezamın ertelenmesi için birkaç dakika daha bilave edin yoksa direneceğim ve ısıracağım!

Yargıç ve cellât gitti. Yalnızım. Yanımda iki gardiyanla tek başınayım.

Sırtlanlar gibi uluyan korkunç insanlar. Onlardan kaçamayacağımı kim bilebilir? Kurta rılamayacağımı? Affedilemeyeceğiml? Cezamın ertelenmemesi imkânsız.