Unutma Beni Apartmanı – Nermin Yıldırım, pdf kitap bölümümüzde 2017 senesinde kaleme alınan Unutma Beni Apartmanı – Nermin Yıldırım kitabını sizlerle paylaştık. Unutma Beni Apartmanı – Nermin Yıldırım kitabının detayları..
Unutma Beni Apartmanı – Nermin Yıldırım – Özeti
Unutma Beni Apartmanı – Nermin Yıldırım
Annesinin sesini ilk kez kırk üç yaşında, o da bir telefon konuşmasında duyan bir kadının hikâyesi bu.
Yıllar sonra hiç beklenmedik bir zamanda ve beklenmedik bir biçimde, halen bebekken kendisini terk eden annesinin telefonuyla yaşamını tekrar gözden geçiren kırk üç yaşındaki Süreyya’nın hikâyesi. Süreyya’nın yalnızlığının tarihinden hareketle, yakın Türkiye tarihinin, ölümlerin, bitişlerin, yok oluşların hikâyesi.
“Kendim çok günahsızmışım gibi sana ceza kesebilir miyim?”
Bu uğursuz cümle dönüp duruyordu beynimin içinde. Az evvelki acayip konuşmadan geriye tek kalan oymuş gibi …
Telefonu kapadıktan sonra ne yapacağımı bilemedim. “Nemli bir havlunun yere bırakılışı gibi”ydim. Bitkin, bezgin, kederli …
Kocaman bir yumruk gelip boğazımın orta yerine oturmuş, sözcükler oracıkta düğüm düğüm olmuştu. Son yarım saati hiç yaşanmamış sayıp usulca yatıp uyumak ile senelerca terse akan bir nehir gibi içime döktüğüm sesi azat edip köpürte köpürte çağıldatarak, camı pencereyi titretip duvarları yumruklayarak, çığlık çığlığa, bağıra bağıra ağlamak içinde gidip geliyordum.
Yolunu şaşırmış bir rüya gibi, olmuşla olmamış içinde huzursuzca sayıklıyordum: “Eğer bir ateş olacaksa, hepimiz yanacağız!” Hayatı kolaylaştırma metotlarım, savunma taktiklerim bir anda tükenivermiş, tüm ezberim bozulmuştu.
Yaşantımın belli dönemlerinde kontrolü kaybetmişliğim, sağa sola savrulmuşluğum vakiydi, ama genelde kendimi, tepkilerimi ve hatta hislerimi denetlemek hususunda marifetliydim. Oysa şimdi, tek bir telefon, acemi bir tereddüt bulutuyla hareketlenme’me yetmişti. Ne garip!
Karşımda bir ayna olsa, baktığım yerde göreceklerimden hoşlanmazdım. Rengim sararmış, göz bebeklerim büyümüş, gözlerimin altına enteresan bir morluk yerleşmiş olmalıydı.
Son senelerda adet edindiğim gibi için için kendime acıyordum. Eskiden böyle değildim ama. Acımayı sevmezdim. Hele başkalarının bana acıdığını görmektense, yerin yedi kat dibinde, çıyanların ve dahi türlü tiksindirici mahlukatın içinde çürümeyi yeğlerdim.
Çocukluğumdan bu yana bireylerin bana acıması için birden fazla dişe dokunur sebebim oldu. Aslını söylemek gerekirse yaşamımı zorlaştıran bundan dolayıre sığınarak, ufak çıkarlar sağlayabilirdim. Öncelikler edinebilir, şefkatli kollara sığınabilir veya yemeğin en güzel parçasının önüme konması bunun bunun yanındalığını kazanabilirdim. Ama yapmadım.
Acımak, başkalarının çektiği azaba bakıp, onların yasını tutarmış gibi yaparak kendi mutluluğuna şükretmektir çünkü. Acımak, kıl payı yırttığın mutsuzluğun diyetini uğursuz, cüratkar bir sadaka gibi dağıtmaktır. İşte bu sadaka, iki damla gözyaşı veya kimsenin bir işine yaramayacak anlık bir yürek burkuntusu kadardır. Acıyan, kendini yüce duygulara malik, iyi yürekli bir insan olduğu yalanına inandırmaya çalışır. Halbuki bencil bir sahtekardan fazlası değildir. Pek tabii bununla yüzleşmeyi aklının köşesinden bile geçirmez.
Acınmaktan nefret ederim. Peki ben kimseye acır mıyım? Ben de insanım. Benim de iyi hissetmeye, şükretmeye ve vicdanlı bir mahluk olduğumun rüyasını görmeye ihtiyaç duyduğum zamanlar oluyordur muhakkak. Bunun için günah çıkaracak değilim. Hele de bu gece ..
Bir önceki yazımız olan Wildcard-Joker Oyuncusunun Hikayesi Seri 2 – Marie Lu başlıklı kitabımızda Wildcard-Joker Oyuncusunun Hikayesi Seri 2, Wildcard-Joker Oyuncusunun Hikayesi Seri 2 ekitap indir ve Wildcard-Joker Oyuncusunun Hikayesi Seri 2 ekitap oku ile ilgili bilgiler verilmektedir.
